Στράτος και Μαριρένα, Μαριρένα και Στράτος, who cares.
Η ιστορία που ακολουθεί εξιστορεί τις πιο γλυκές και ρομαντικές στιγμές ενός ζευγαριού που αν κάποιος τις έβλεπε από
μακριά θα έλεγε πως ζουν κάτι σαν διαφήμιση Barilla ή πρόκειται για μια ρομαντική ταινία.
Αλλά όπως έρχεται το καλοκαίρι, δυστυχώς έρχεται και ο χειμώνας.. ❤️
Το πρώτο ραντεβού.
Δεν ήξερα που πατάω, που βρίσκομαι.
Απέναντί μου μια κοπέλα με το πιο όμορφο χαμόγελο και τα πιο γλυκά ματάκια να με κοιτάνε όσο μιλάμε. Δεν ήξερα αν
θέλω να την φιλήσω ή να την ακούω όσο μου περιέγραφε πράγματα για αυτήν. Πότε πέρασαν τόσες ώρες; Δεν το κατάλαβα
ποτέ.
Και δυστυχώς πέρασαν σαν νερό, ή σαν την μπύρα που πίναμε καλύτερα.
Από πλευράς μου, ήθελα να δείξω ότι μπορώ να σταθώ κύριος απέναντί της από τη στιγμή που κάτσαμε μέχρι τη στιγμή που
θα έφευγε, και ας μην είχαμε ποτέ δώσει εκείνο το φιλί. Και όμως έγινε.
Ήταν η αρχή ενός κεφαλαίου, ίσως του πιο γλυκού που έχω ζήσει. 🌹
Ολός μου ο κόσμος 👑
Η μέρα που κατάλαβα ότι αυτό που έχω δεν είναι ενθουσιασμός αλλά κάτι πιο
βαθύ.
Άγχος στον θεό. Από το πρωί είχα πάει super market. Στις 9 είχα ξυπνήσει ήδη τον έναν κολλητό που είναι chef να μου
δώσει ιδέες και συμβουλές. Τα είχα όλα έτοιμα, ξεκινάω να μαγειρεύω με video call τον κολλητό μου. Ξαφνικά χάνω ένα
κρεμμύδι. Κάθε φίλος δέχτηκε κλήση για να μου φέρει κρεμμύδι. Κανείς δεν ήταν σπίτι. Όλα από την αρχή. Ξανά
μαγείρεμα. Χτυπάει το κινητό. Μαριρένα.
Ίσως αργήσω 20 λεπτά. Το μυαλό και το κορμί σε σοκ. Να τρέμω, δεν έχω κάνει ακόμα ντουζ ούτε έχω βράσει τα
μακαρόνια. Όλα μαζί ταυτόχρονα, χαμηλή φωτιά και γρήγορο καυτό μπάνιο. Στο ένα χέρι η κουτάλα, στο άλλο τα ρούχα να
ντύνομαι και ξαφνικά το κουδούνι. Η καρδιά να χτυπάει σαν τύμπανο. Ανοίγω, με φιλάει, σερβίρω, τρώμε... 💕
Μια εικόνα, χίλιες λέξεις
Κάποια στιγμή κάθεσαι στα πόδια μου, με φιλάς και σε πιάνω από τα μαγουλάκια σου. Μακάρι να μπορούσες να δεις τι
έβλεπα μέσα από τα μάτια μου. Καμία ανατολή και καμία δύση του ήλιου δεν περιγράφει το πόσο ωραίο ήταν αυτό που
αντίκρισα.
Ίσως ένα πρόχειρο ποίημα να δώσει μια ιδέα:
"Κάποιοι λένε πως τα όνειρα είναι ασπρόμαυρα, βουβά
Το δικό μου όμως είχε ήχους και τον πιο όμορφο καμβά.
Μέσα στο σκοτάδι μου ένα φως, μια χαρά
ξέρεις, σαν αυτή που ζούνε τα ανέμελα παιδιά."
A promise to always cherish you ✨
Κάθε μέρα με έκανες χαρούμενο, θέλεις το δώρο, θέλεις το σπαθί, θέλεις ότι μου ανοιγόσουν.
Ακόμα και το γλυκιά καλημέρα και το γλυκιά καληνύχτα ήταν αρκετά για να με κάνουν τον πιο ευτυχισμένο άντρα στη
γη.
Και θέλω να πιστεύω ότι και εσύ ένιωθες για μένα το ίδιο.
Ήθελα να σε κάνω να με σκέφτεσαι και να χαμογελάς. Να ζήσεις τα όσα με τη δουλειά και ακούγοντάς με ή βλέποντάς
με, να σου έφευγε κάθε άγχος, κάθε στεναχώρια.
Δεν σε ρώτησα ποτέ για να δείξω ότι ενδιαφέρομαι αλλά όντως με ένοιαζε κάθε σου μέρα και ας ήμουν μόνο νοητά
μαζί σου.
Όπως και εσύ μου έλεγες "μην χτυπήσω στο γυμναστήριο", αλλά σου είπα "έχω να σηκώσω όλο τον κόσμο".
A song that reminds me of you 🎶
Έζησα πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει.
Ποιος θα το περίμενε ότι από ένα story θα ζούσα ένα όμορφο ραντεβού
με την πιο ρομαντική σκηνή της ζωής μου.
Όσο για το κομμάτι που ακούς, είναι αυτό που χορέψαμε εκείνη την ημέρα που σε ερωτέυτηκα
Μετά από κάθε ακμή ενός βασιλείου έρχεται η πτώση...
Ο θρόνος είναι δίπλα άδειος... Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη και ότι κάνει τα πάντα για να είμαστε
εμείς χαρούμενοι.
Υπάρχει άγχος, φόβος. Και σε εμάς εμφανίστηκαν σύννεφα και κρύψανε κάθε ακτίνα του ήλιου, κάθε φως.
Όπως όμως λέει και στην ταινία "Το Κοράκι", "It can't rain all the time".
Το μόνο που έχω να πω είναι...
Γεια σου, είμαι ο Στράτος και θα ήθελα να βγω ένα ραντεβού μαζί σου, να σε γνωρίσω.
Υπάρχει στην πλατεία προσκόπων ένα όμορφο ήσυχο μπαράκι που έχει ωραία μπύρα Kaiser. <3
